Nieuwsberichten met als sleutelwoord: levenslust

De nevelvrouw

Er was eens een jonge vrouw die zoveel levenslust had, dat anderen er schande van spraken. Haar voeten juichten bij iedere stap die ze zette, haar stem zong bij elk woord dat ze sprak en ze straalde. Ze straalde van een levenslust die ze niet mocht hebben. De mensen spraken er schande van en ze spraken haar vader erop aan. ‘Het leven is niet bedoeld om te dansen en plezier te maken’, zeiden ze. ‘Het leven is bedoeld om hard te werken, geld te verdienen en een huis te bouwen. Jouw dochter is een slecht voorbeeld voor onze kinderen. We willen dat je haar tot de orde roept.’ De vader riep de jonge vrouw bij zich en vertelde haar dat ze zich moest gedragen zoals iedereen dat deed. ‘Geen tijd om te dansen’, zei hij, ‘geen ruimte om af te wijken van het pad van de voorouders en de wil van de goden’. De jonge vrouw deed in de weken daarna hard haar best maar hoe graag ze haar vader ook wilde plezieren, het lukte niet. En dus brak de dag aan waarop ze opnieuw bij haar vader werd geroepen en hij haar opdroeg om het veld in te trekken en haar levenslust te begraven. Zou zij niet doen wat hij haar opdroeg, dan zou hij geen andere keuze hebben dan haar te doden en te offeren. De goden en de voorouders zouden immers boos worden over zo’n onwillige dochter.
Lees verder

Complimenten aannemen

Als je niet drinkt, droog je uit. Als je het te koud krijgt, onderkoel je. Als je een week niet slaapt, word je psychotisch. En als je tenslotte niet eet, ga je dood. Allemaal zaken die van levensbelang zijn. Net als complimenten. Die zijn ook van levensbelang.

Een compliment is als een lekker stuk chocolade, als een avond dansen, een prachtige zonsondergang, een dag zeilen op zee. Complimenten zijn de benzine, olie en wasbeurt inéén. Het zijn de slingers op het feest van het mens-zijn. Hij of zij die beweert dat ie zonder complimenten kan, wantrouw ik daarom onmiddellijk. Zij staan namelijk in de overlevingsmodus en zijn niet gericht op een gelukkig leven.

Complimenten zijn de slingers op het feest van het mens-zijn

Jij en ik hebben hebben dus complimenten nodig. En niet zomaar complimenten, nee, gemeende complimenten. Complimenten, die ons bevestigen in ons bestaan, in wie we zijn, onze schoonheid, onze liefde voor de ander en onze rijkdom van geest.

Het aannemen van een compliment

En als je dan zo’n gemeend compliment krijgt, hoef je maar één ding te doen en dat is hem aannemen. Dat betekent letterlijk dat je het compliment inademt. En niet meteen roept: “Geen dank”, “Ach, dat valt wel mee” of “Het was maar € 6,95 bij de Hennes”. Dat inademen klinkt wellicht gek. Je denkt misschien, wat heeft dat met aannemen te maken? Aannemen is toch een psychische beweging en niet een fysieke?

Nee, dat is niet zo. In de zeven jaar werken als coach en psychosociaal therapeut is mij namelijk opgevallen dat wanneer iemand een compliment aanneemt, hij inademt. En wanneer iemand een compliment niet aanneemt, dat hij of zij vaak direct iets terug zegt. Dus uitademt. Of zelfs even stopt met ademen. Iemands ademhaling laat zien wat hij psychisch doet.

Ademhaling laat zien wat iemand psychisch doet

Een compliment ontroert en beroert. Dat heeft even tijd nodig. Net als  je voor lekker eten de tijd neemt, moet je dat voor een goed compliment ook doen. Die inademing is dus nodig om een compliment te laten landen. Wellicht haal je hem later op de avond nog eens naar boven. Je glimlacht en voelt je trots.

Stevigheid en zelfvertrouwen

Door complimenten aannemen, groei je als mens. Je krijgt een beter besef van wie je bent, hoe je overkomt op de ander en waar je goed in bent. Je ontwikkelt zelfvertrouwen door complimenten aan te nemen, omdat je daardoor een beter beeld krijgt van wie die zelf is. Sterke mensen zijn niet de mensen die het alleen kunnen. Het zijn de mensen die veel complimenten aannemen, weten dat ze complimenten nodig hebben en geloven dat ze ervan afhankelijk zijn voor een gelukkig leven.

Foto: M88G