Nieuwsberichten met als sleutelwoord: kopen

Vader dochter

Ze had haar vader verteld over de scheiding. Over dat ze het niet meer volhield met iemand die, helemaal sinds ze kinderen hebben, niet meer haar man maar vooral haar vader is. Dat ze al een vader heeft, die het haar moeilijk genoeg maakt om van te houden. En dat ze vrijheid wilde, ook als die duur betaald moet worden en nog ver weg is.

Vader vond haar onverstandig. Vooral financieel. Echt iets voor haar om zoiets oppervlakkigs en ondoordachts te willen. Maar hij wilde wel helpen. Hij had lang nagedacht. Gewikt en gewogen. Helaas kreeg hij het net niet rond om het huis over te kopen, zodat zij er zou kunnen blijven met de kinderen. Nog voordat ze daar boos over kon uitvallen, openbaarde hij plan B. Ook hier had hij goed over nagedacht: “Je moet een rijke man vinden, eentje die wel goed voor je zorgt en een huis heeft.”

Een bijdrage van Andries de Jong. Foto: Flickr

Spullen

Ik las in de krant dat Apple (de computerfabrikant) meer geld in kas heeft dan de Amerikaanse regering. Dat is een opmerkelijk gegeven. Ik schrok er zelfs een beetje van. Een fabrikant van spullen heeft meer geld dan een heel land!? Die spullen zullen dan wel in trek zijn. En dat zijn ze natuurlijk. Ook dit artikel schrijf ik op een Apple computer.

Ik heb me altijd al afgevraagd waarom mensen, ikzelf incluis, zich zo kunnen hechten aan spullen. Waarom staat er op stickers in de winkel jaar in jaar uit; NIEUW! Waarom kunnen wij al ons bezit verzekeren? Waarom klinken de woorden ‘economische groei’ een beetje alsof er een toename in geluk is?

Koopziek?

Zijn we koopziek? Ja, ik denk het wel. Natuurlijk ken ik mensen die nauwelijks iets kopen. En ik laat ook vaak genoeg iets liggen. Maar we kopen verdraaid veel. En ook ik voel de trek om mee te doen. Alsof ik als een gans naar de winkel moet.

Een ziekte zelf is meestal een symptoom van iets anders. Van een virus of bacterie. Met koopziekte is het denk ik niet anders. Ik denk dat het virus een doodgewone hechtingsstoornis is.

Ons mooiste bezit

Het belangrijkste wat wij allemaal ‘bezitten’ zijn onze familie, vrienden en geliefden. Zonder hen kunnen we niet. Het leven zou wat mij betreft zo kaal zijn, dat ik van de spreekwoordelijke brug sprong. Vrienden, familie en een partner geven het leven zin, nut en plezier.

Het ‘bezitten’ van vrienden, familie en geliefden heeft een lastig kantje. Ze kunnen doodgaan. Zomaar en opeens. Soms zelfs met een paar tegelijk. En als dat niet gebeurt dan kunnen ze het nog uitmaken, bij je weggaan, verhuizen of emigreren. Daar doe je allemaal niets tegen, en thuis vastbinden is zielig. Spullen daarentegen kunnen niet dood en gaan niet zomaar weg. Ze zijn zelfs vervangbaar, zoals mensen dat niet zijn. Spullen kunnen wel stuk, maar dan kun je ze vaak repareren. En kan het niet gerepareerd, dan krijg je van de verzekering een nieuwe. En ben je niet verzekerd dan koop je zelf een nieuwe. En was je het oude model überhaupt al beu dan koop je gewoon direct een nieuwer model.

Dat is denk ik waarom wij zo dol op bezit zijn. Kopen lijkt het echte hechtwerk. Spullen leiden ons even af van de sterfelijkheid en eigen wil van mensen. Daar waar je volkomen machteloos bent in het ‘bezit’ van je familie, vrienden en geliefden, daar heb je als consument macht. Je voelt dat het beste net nadat je afgerekend hebt. Op het moment dat de verkoper naar je reikt om het tasje, de doos of de sleutel aan je te geven.

Het is bijna een soort drugs, maar dan wel een volledig gelegaliseerde.

Een bijdrage van Jasper Jobse, Foto: Flickr

Je bezit, bezit jou

Maak je geen zorgen als je de titel niet helemaal hebt begrepen. Het is Brad Pitt in de film ‘The Fight Club’ die mij jaren geleden al op het idee voor dit artikel bracht. In deze film zegt hij in de rol van Tyler Durden: “The things you own end up owning you”.

Lees verder