Nieuwsberichten met als sleutelwoord: afscheid

Retourtje hiernamaals

auteur Jasper Jobse2.921 keer gelezen

We gaan er allemaal heen. Naar het grote onbekende. En zo goed als niemand komt terug. Alhoewel… een enkeling wel. Als je deze mensen in dit ‘tweede leven’ nu zou vragen daarover te vertellen? Te vertellen hoe het was? En hoe je leven na zo’n ervaring is? Maasja Ooms en Ingrid Wender maakte een prachtige documentaire over bijna dood ervaringen.

Het kan dus wel: een niet zweverige documentaire over bijna-dood-ervaringen.” Tijdschrift Linda

“Het moet de meest wonderlijke ervaring zijn die een mens kan meemaken: dood gaan en toch niet dood gaan. Drie zeer verschillende personages in de documentaire hebben gemeen dat ze iets exceptioneels meemaakten, dat ze nauwelijks geloofd werden en dat de impact van hun ervaringen op hun leven enorm is. Bang voor de dood zijn ze niet meer. Ze voelen zich eindelijk vrij om hun leven precies zo in te richten als ze willen.”

Met: Sam van Haaster, Koos van Rijswijk en Henriëtte ter Braake
Regie: Ingrid Wender & Maasja Ooms
Director of photography montage: Maasja Ooms
Geluid & idee: Ingrid Wender
Produktie: Zeppers Film TV

Afscheid nemen

auteur Annette Dölle2.202 keer gelezen

Ik kan het niet denk ik. Ik kan niet afscheid nemen. Zoals je gedag zegt tegen vrienden die je na een tijdje wel weer ziet. Of zoals je lachend een arm omhoog steekt als je reisgenoten uitzwaait. Want dat zijn ze. Reisgenoten. Vrienden. Wereldburgers. Net als ik.

En ik kan het niet. Het voelt alsof we instemmen met iets dat eigenlijk verboden is. Daar zijn toch wetten voor zou je denken. In zo’n land als het onze. Dan ben je toch beschermd zou je denken. Maar dat ben je niet. Niet als je niet één van ons bent. Dan hoor je er niet bij. Dan ben je verboden. Net zoals een overtreden wet. Je gaat naar de gevangenis als je niet bij ons hoort. Dan ben je gecriminaliseerd. Zo heet dat. Zelfs als er in je eigen land geschoten en gemoord wordt. Zelfs als je gestenigd zou worden bij terugkeer. In het land waar je geboren bent.

Lees verder →

Na een tijdje kom ik ook

auteur Jasper Jobse2.823 keer gelezen

De dood speelt altijd een rol in ons leven. Doordat hij aanwezig is of omdat we druk zijn hem buiten de deur te houden. In het leiden van familieopstellingen kom ik ook met de dood in aanraking. Steeds zie ik dan weer dat niet de dood een ‘probleem’ is. Maar dat mensen worstelen met wat de dood nu is. Ze hebben iemand direct losgelaten en lopen daarom vast (“ik ging na twee dagen gewoon weer aan het werk”). Of ze laten iemand na jaren juist niet los (“ik voel mijn moeder iedere dag naast me staan”). Ik spreek veel mensen die niet weten wat ze moeten met het concept de dood. En dat is ook het moeilijke eraan. Het niets is niet te be-grijpen.

Lees verder →

Angst voor succes

auteur Jasper Jobse4.250 keer gelezen

Lang geleden, nog voor ik ondernemer werd, kreeg ik het te horen. Dat ik angst voor succes had. Ik begreep dat toen niet. We willen toch allemaal succes? Nu ik meer dan 150 mensen heb begeleid geloof ik dat ik weet wat succesangst betekent. Veel van ons zijn bang voor succes. Ook al zullen we zeggen van niet. Dat is niet omdat we geen succes willen. Dat is omdat succes altijd iets met zich meebrengt en dàt willen we niet. Dus laten veel van ons dat succes liever achterwege.

Lees verder →

Rouw

auteur Jasper Jobse3.520 keer gelezen

Rouw is iets waar iedereen mee te maken krijgt. Je ontkomt er niet aan. Rouwen doet iedereen op zijn eigen manier. Zoals er geen standaard manier is om meer zelfvertrouwen te krijgen, zo is er ook geen standaard manier van rouwen. Je kunt rouwen objectief gezien dus moeilijk goed doen. Als je wilt leren zwemmen dan ga je op zwemles. Als je wilt leren rouwen dan…? Voor de meeste mensen blijft het iets als in het diepe gedonderd worden.

En dan is er ook nog dat vreemde deel. Dat het nooit klaar lijkt. Omdat je tijdens het rouwen steeds een nieuwe laag in je verdriet en verlangen tegenkomt, lijkt er geen einde aan te komen. Je moet steeds weer tot de bodem en dan weer terug naar boven om lucht te happen. Je hoort mensen wel eens zeggen dat het verlies te dragen wordt. Dat klopt. Maar dan dragen ze nog steeds iets. En de laatste stap is nog niet gemaakt.

Lees verder →

Beste dood, ik ben onderweg

auteur Jasper Jobse3.031 keer gelezen

We worden allemaal ouder. En op een dag is het tijd om te gaan. Samen sterven in je slaap, dat is denk ik wat veel mensen wel willen. Maar in de praktijk loopt het vaak flink anders.

Onderstaande prachtige en vréselijk vrolijke animatie, laat op een leuke manier zien dat de medische wetenschap soms een stokje steekt voor de natuurlijke gang van zaken. Re-Animeren noem je dat :-)

Lees verder →

De ziel van putter

auteur Pauline van de Ven3.224 keer gelezen

Mijn opa was er de man niet naar om je te troosten met het soort sprookjes waar de meeste volwassenen mee aankwamen.

«Je hart is als de wereld,» zei hij. «In je hart zijn veel landen en ieder land is anders.
Er groeien andere bloemen en planten. Er vliegen andere vogels. Er wordt een andere taal gesproken. Ieder land heeft maar één bewoner. En jou natuurlijk, want jij woont in alle landen tegelijk. In het ene land woon je liever dan in het andere. Misschien woont daar iemand met wie je om dezelfde dingen kunt lachen, of met wie je om dezelfde dingen bedroefd wordt. In sommige landen woont misschien iemand die lekkere bitterkoekjespudding kan maken of prachtig piano kan spelen. Daar ben je misschien ook graag. Het langst woon je met je vader en moeder. Zo is het voor iedereen.»

Lees verder →

Vader en dochter

auteur Jasper Jobse5.355 keer gelezen

Michael Dudok de Wit is een Nederlands animator, filmregisseur en illustrator. Aan het eind van de middelbare school al wist hij dat hij tekenfilms wilde maken. Zijn films zijn prachtig en ontroerend.

Hieronder staat de film Father en Daughter. In 2000 bekroond met een Oscar, een Academy Award en een BAFTA award! Je kunt hem ook fullscreen in HD kijken, dan is ie nog mooier, en vergeet het geluid niet…

Ommetje om het afscheid

auteur Jasper Jobse3.124 keer gelezen

En daar staan we dan straks, de laatste knuffel, de laatste kus, een laatste blik en dat was het. Of misschien krijg je dat niet eens. En werd hij of zij ineens weggerukt en is het er niet meer.

Lees verder →