Veel mensen praten over veranderen. Soms is dat ook het afgesproken doel van training, therapie of coaching. Meestal wordt er echter niet veranderd. Het is vaak niet nodig, en meestal onwenselijk. Hoe kan dat?
Mensen willen in de eerste plaats helemaal niet veranderen. Mensen willen geen ander karakter of identiteit. Stel je voor, je zou jezelf niet meer herkennen in de spiegel, en doodsbang worden. Mensen willen meestal niet zozeer veranderen, ze willen zich vaak simpelweg vooral prettiger voelen.
Je kunt een mens zien als een landschap. Met bergen, dalen, vruchtbare grond, woestijn en moeras. Zee en land, en ga zo maar door. Waneer een mens ontevreden of ongelukkig is en een hulpverlener opzoekt, dan zou je kunnen zeggen dat iemand zich op een plek bevindt waar hij liever niet is. Noem het een midlife crisis, een burn-out, een verlies, een scheiding, ontslag enz. Nu wil iemand meestal niet zozeer veranderen, hij wil vooral naar een plek wil waar het prettiger is.
Hoe kom je daar?
Als je ergens heen wilt, hoef je niet het landschap te veranderen. Je hoeft het alleen te kennen. Wanneer je het landschap kent heb je keuze. Je kunt links of rechtsaf, over vlak land of door bergen. Je kunt kiezen voor de snelle maar vermoeiende weg, of de langzame met het mooie uitzicht. Met als belangrijkste gevolg: je kunt daar komen waar je zijn wil.
Dat is vaak waarom iemand een coach of therapeut opzoekt. Omdat iemand door levensomstandigheden op nieuw gebied is gekomen. Je kent er de weg niet, en je weet niet hoe je naar een gebied komt waar het prettiger is. Mensen zeggen in zo’n situatie ook vaak dat ze ‘vast’ zitten. Ze hebben het gevoel geen keuze meer te hebben. En weten niet hoe ze verder moeten.
Wat een goede coach, therapeut of psycholoog dan doet is niet meer dan begeleiden bij het in kaart brengen van (een deel van) iemands landschap. Zodat iemand weer weet waar hij staat. En waar hij heen wil. Mensen hoeven vaak niet te veranderen. Ze mogen hun innerlijke landschap leren kennen.
Goede reis!
