Nu Nee zeggen, levert Later Ja op

‘Maar je gaat dus niks meer voor ze doen?’ vroeg een vriendin me laatst. ‘Nee’ zei ik dapper. Helemaal overtuigd was ik daarvan nog niet. Maar soms helpt het om dat stuk maar gewoon te negeren. Om door te gaan met dat waarvan je zeker weet dat het goed is, maar waar de rest van je lijf nog niet van onder de indruk is. Door angst voor het onbekende en wonderlijke maatschappelijke condities die je ooit aangeleerd hebt.

‘Echt niets meer?’ vroeg ze nog een keer. Het is natuurlijk niet voor niets een vriendin. Die laten zich namelijk niet zo makkelijk afschepen met een simpel ‘Nee’. ‘Nee’, zei ik nogmaals. ‘Maar als ik alleen nog maar brood met pindakaas kan eten, dan denk ik er heus nog wel 3x over na..’ ‘Oh…. zie je wel’, was haar laatste lachende reactie.

Maar toch is het ‘Nee’. Nee. Ik ga niks meer voor het bedrijf doen dat me een opdracht gaf. Die ik uitvoerde. En waar ik geld voor kreeg. Niks. En niet omdat ze stom waren. Of onaardig. Ze waren namelijk best leuk. En gezellig. En ik kan goed wijn met ze drinken. Maar ‘werken’ voor ze lijkt me het slechtste plan op aarde. Gewoon omdat ik op de verkeerde plek was. Daar.

En je op de Verkeerde Plek bevinden is essentieel voor het vinden van je eigen Ongeluk. Dus moet je zorgen dat je je altijd op de Goede Plek bevindt. En anders moet je verkassen. Zo simpel is dat.

je op de Verkeerde Plek bevinden is essentieel voor het vinden van je eigen Ongeluk

En als zij dat nou ook vonden was er geen vuiltje aan de lucht. Maar zij vonden mij wel geschikt. En zij vroegen me terug. Vaker. En toen had ik een probleem. Want Ja. Zeg maar eens 3x Nee. Da’s echt helemaal niet leuk. Maar moet je dan, omdat je voor jezelf werkt – En omdat je nooit weet hoe het er over een jaar uit ziet – Overal toch maar ‘Ja’ opzeggen? Onder het vertrouwde motto: Geld verzoent de Arbeid?

Nee. Nogmaals Nee. Want als je tegen dit ene bedrijf Ja zegt als je Nee denkt. En je doet dat nog een keer. En nog een keer. Dan heeft het uiteindelijk geen enkele zin meer om je nog af te vragen of je doet waar je daadwerkelijk Blij van wordt. Want dat antwoord is dan geheid ‘Ja, hoor’ terwijl je ‘Nee, absoluut niet’ bedoelt. En tegenover jezelf in een spiegel is dat nog een stukje ernstiger, dan tegenover een mislukte opdrachtgever waar je toch nooit meer iets mee hoeft.

Dus Nee zeggen is noodzakelijk. Nee als je Nee voelt. Ook al snappen anderen dat niet. Nee. Ook al wordt er dan soms iemand boos. Nee. Ook al zijn mensen dan wel eens beledigd. Nee. Ook al eet je dan even brood met pindakaas.

En om nu maar helemaal in de Hallelujah euforie uit te barsten: ik geloof.Met elke vezel in mijn lichaam. Dat als je meer Nee zegt, er daarna vaker dingen met Ja! op je af zullen komen. En als ik het zelf even vergeet [want ik ben ook maar een mens] – Dan lees ik gewoon dit blogje nog een keer …

Een bijdrage van Annette Dölle, Foto: zigazou Flickr