Macht en onmacht

Volgens mij hebben alle conflicten met macht en onmacht te maken. Of met superioriteit en een gevoel van onderdrukking, zoals ik ook wel heb horen zeggen. Maar ik vind onmacht een mooi woord, omdat ik er kracht en inzet in hoor. Ik zie bij wijze van spreken iemand aan een klif hangen en wanhopige pogingen doen om grip te krijgen op de situatie.

Er hangt veel negativiteit om het woord macht. Terwijl het op zich gewoon met invloed uitoefenen te maken heeft. En dat wil iedereen. Als je geen invloed meer probeert uit te oefenen, ben je overgeleverd aan anderen en dat kan niet de bedoeling zijn. Dus ieders poging om invloed uit te oefenen dient onze menselijke ontwikkeling.

Als ik naar mezelf kijk en naar de keren dat ik ruzie heb, is dat eigenlijk altijd omdat ik me schrap zet. En ik zet me schrap, omdat ik bang ben dat ik anders niks meer te zeggen heb over de bepaalde situatie. En dat gaat bijna altijd over de toekomst. Dus ik maak ruzie met  mijn man omdat ik vind dat hij teveel met zijn werk bezig is en te weinig met thuis. Dan bevliegt de angst me opeens dat het mijn probleem wordt om de boel thuis draaiend houden en dat ik dan niet meer toekom aan mijn ambities.

Ik ga ruzie maken op het moment dat de angst me bevliegt. Meestal wacht ik niet totdat het probleem ook echt aan de orde is. Eigenlijk wil ik de ander dan bij voorbaat overtuigen dat hij zich moet aanpassen aan mijn plan. Het is echter veel zinvoller om mijn energie te gebruiken om mijn plannen te verwezenlijken en me daar volledig op te richten. Op het moment dat het duidelijk wordt dat ik iets van de ander nodig heb, kan ik een concrete vraag stellen voor een zichtbaar probleem en dat is veel gemakkelijker om aan mee te werken.

Invloed uitoefenen is verantwoordelijkheid nemen. Mijn ervaring is dat je dat het beste op je eigen terrein kunt doen. Dus bij een (dreigend) conflict is het van belang dat je stilstaat bij de taken en beslissingen die horen bij jouw rol in die situatie.  Daar kun je je hard voor maken. En de rest mogen we loslaten.

© Annemarie van Harn Foto: Neil Howard Flickr