er zijn stoere mensen
blussende brandweerlieden
gespuis vangende politie
levenslengende chirurgen
zangers die mensen met een gat in hun hart
aan een lied door de nacht trekken
maar planten hebben pas lef
die groeien op plekken
waar geen mens kan bestaan
midden op de zesbaansweg
tegen een lantaarnpaal
onder voorbijrazend oog
van ronkende vrachtwagens
wortelend langs beton
in schrale grond verrijkt met bouwpuin
nauwelijks te drinken
en dan toch
in stilte
één bloem
aan de wereld
schenken
planten hebben pas lef
